داراب، یکی از شهرهای قدیمی و تاریخی استان فارس است که در گذشته‌های دور به نام‌های دیگری همچون «دارابگرد» و «دارابجرد» نیز شهرت داشته است. روایات متعددی در مورد وجه تسمیه این شهر به داراب وجود دارد. برخی از مورخان بر این باورند که نام داریوش دوم از پادشاهان ایران کهن، بر این شهر نهاده شده است. فردی که در شاهنامه‌ی فردوسی نیز از آن به نام «داراب» (داریوش دوم)، پدر «دارا» (دارا نام داریوش سوم است)، یاد شده است. در مورد پسوند «گرد» مورخين و صاحب‌نظران عقايد متفاوتی ابراز کرده‌اند. گروهی معتقدند که لفظ «جرد» يا «گرد» به معنای شهر و «دارابگرد» به معنای شهر داراب است.
عده‌ای نیز اعتقاد دارند كه چون «داراب شاه» اين شهر را به صورت مدور ساخت، آن را «دارابگرد» نامیده‌اند. برخی نيز بر آن باورند كه «گرد» تصحيف «كرد» به معنای «ساخته» است. يعنی ساخته‌ی داراب (شهری كه داراب آن را ساخته است) و البته به نظر می‌رسد که این روایت از دیگر روایات، صحیح‌تر است.دراین منطقه آثار هزاره پنجم قبل از میلاد(عصرسفال نخودی و مقارن با تمدن سیلک ۲ کاشان) توسط باستان شناسان شناسایی شده این منطقه از کشور، علاوه بر جاذبه‌های تاریخی ارزشمند، دارای مناطق زیبای گردشگری طبیعی متعددی است که سالانه حضور جمع زیادی از گردشگران و توریست‌ها را در خاک این شهر، شاهد هستیم. اقلیم گرم این منطقه از ایران، آن را به یکی از بهترین مناطق توریستی در فصل بهار و ایام باطراوت نوروز تبدیل کرده است.
